Öykü Uçları – Çok Çok Kısa Öyküler

Öykü Uçları, Ali Teoman’dan bir son kurşun: Gene tam hedeften vuruyor.
Ali Teoman’ın Yapı Kredi Yayınları’na emanet ettiği dosyalardan biri de Öykü Uçları idi. “Çok çok kısa öyküler”den oluşan kitap yazarın sekizinci ve son öykü kitabı.

Teoman, dosyasını şu sözlerle YKY’ye teslim etmişti: “Öykü Uçları – Çok Çok Kısa Öyküler’i de Kırık Kalpler Terzihanesi kitabından sonraki üçüncü yeni öykü kitabı olarak ele alabilirseniz çok sevinirim. Yeni öykü yönelimim (tabii eğer ömrüm olursa) bu yönde ilerleyebilir. Biraz Samuell Beckett’in ‘foirades’ı gibi…”

Ağırlık

Ağırdı. Yılların yükü binmişti çökük omuzlarına. Sırtı bu görünmez yükle kamburlaşmış, göğsü içine göçmüş, yüz hatları derinleşmişti. Telaşla sağa sola koşuşturan insanların arasında, puslu bir bataklığın yapışkan çamurundan kurtulmaya çabalarcasına, ağır ağır ve zahmetle atıyordu külçemsi adımlarını. Kendi gövdesiyle giriştiği bu gırtlak gırtlağa savaşın biryerinde durdu, buruşuk ceketinin iç cebinden küçük bir not defteriyle açıla açıla ufacık kalmış bir kurşunkalem çıkardı ve deftere hızlı hızlı birşeyler yazdı. Defterle kalemi cebine geri koydu sonra ve bir sigara çıkarıp yaktı. Derin bir nefes çekti sigaradan ve inatçı bir cimrilikle göğsünün içinde tuttu dumanı; öyle ki, zerresi bile sızmadı sıkılı dudaklarının arasından. Yuvalarına batık fersiz gözleri yıpranmış ayakkabılarının burunlarına dikili, elinde gitgide erimekte olan sigara, çevresini anlaşılmaz bir canlılıkla dolduran işgüzar kalabalığın arasında donakalmışçasına kıpırtısız duruyordu. Belli ki uzun ve zor hesaplar yapıyordu kafasının içinden.

Mart 2003