Yavru Aslan’dan Konu Komşu’ya – Şiirler 1981 – 2001

Necmi Zekâ, var olan şiiri, biçim, ifade ve konu seçimi açısından zorlayan bir şair.

Şiirlerinde açığa çıkan olay açlığı ve aşırılık isteğiyle gerilimi sürekli yüksek tutan, edebiyatla çekiştiği her halinden belli, yeni (kalmış) bir ses, yazı.

Uygun bir kıvam ararken, gülecek pek de bir şey olmadığının farkına varan insanlarınki gibi donup kalakalmış bir ironi.

Yavru Aslan’dan Konu Komşu’ya, Necmi Zekâ’nın daha önce yayımlanmış iki kitabı 20 Ş. Ve Roma’ya Varış’ın yanı sıra, yayımlanmamış ilk kitabı Yavru Aslan’dan seçmelerle Yere Yığılanlar Yere Çakılanlar ve Konu Komşu başlıklı iki yeni kitabını içeriyor.

soguk ter kapli duvar

dudak boyasi baldan tatli kopkoyu tasmis
sütünü gökten içen toprak sinmis görünür
tas kalkip parçalar mi kendini meger yanila

bugday tenli günes gözlü alev alev bir çocuk
besikten kalkali beri oraya buraya
dazara dazar
yol ile gidiyor
yol malum kar kuytuda kul aziyor

durup baglar mi kendini meger yanila
köprü yine yaniyor

hangi döneme yetissek
yeni bir sevda ismarliyoruz
eski baglari çözen
çözemediklerini koparan
bir acimasizlik tavri
bu tavri kendine yediremeyen
halsiz bir soyguncunun silahi
hep ayni çizgide damlayarak dinen yagmur

hafifçe egilerek yeryüzünü tarayan
yanina varilmaz bir sey
günesin elinden tutup çikiyor ortaliga
bir uzun yol aksamüstü
köprü yine yaniyor
zaman bir baska türlü
baska türlü bir zaman
geçip gidiyor