Karagözüm İki Gözüm

Yâr bana bir eğlence medet…

Tozlu ve eşyalarla dolu bir tavan arasında iki çocuğu bir sürpriz beklemektedir. Hem de çok eski zamanlardan gelen iki konuk: Karagöz ile Hacivat.

Nursel Erdoğan’ın yazdığı, Elif Balta Parks’ın resimlediği “Karagözüm İki Gözüm”, bizi eski eğlence geleneklerine götürüyor.

Hacivat: “Hu, Karagözüm!”

Karagöz: “Senin de çıksın iki gözün!”

Hacivat: “Karagözüm öyle demiyorum. Bu şen perdede sen bana arkadaş olsan, ben söylesem sen dinlesen, sen söylesen ben dinlesem.”

Karagöz: “Benim önemli işlerim var, kendin söyle kendin dinle.”

Hacivat: “Karagözüm bugün neler oldu neler!”

Karagöz: “Anlatılanları dinlemeyenler ağızlarında lafları senin gibi geveler.”

Hacivat: “Karagözüm bizim bitişik komşunun küçük odasında sesimizi duyan çocuk çok korktu.”

Karagöz: “Beni oyalama yahu, koktuysa tuzla.”

Hacivat: “Canım efendim, korktu diyorum!”

Karagöz: “Ben de sana koktuysa tuzla diyorum!”