Veys

Turgut Uyar, şiirin imkânlarıyla şaşırtmayı, düşündürmeyi sürdürüyor.

Turgut Uyar’ın sağlığında yayınlamadığı, bir nedenle yayınlamayı tercih etmediği, “adı konmamış, tarihsiz” –yazılışının üzerinden tahminen yarım asır geçmiş– oyunu “Veys”, yıllarca gizlenmeyi ya da yazanı tarafından unutulmayı göze almış, “Büyük Saat”in zembereğiyle kurulmuş, şaşırtıcı, düşündüren bir metin.

ADAM: Aslını ararsan zaten hiç gereği yok,
Hiç gereği yok dünyada yalvaçların,
ve hamam nalınlarının.
Nasıl olsa ıslanmak için girmişsek oraya.
Söyle, Tanrı adına söyle, var mı bir yol göstereni,
bir yalvaçı kuşların ağaçların..
O ne dinginlik bayım, o ne erinç, o ne bilgelik.
Hiç aldattığı görülmüş müdür insanları,
hatta affedersiniz ayıları ayıları
Bir armut ağacının aldattığı..
Doğrusunu ister misiniz, ben anlamıyorum,
mayonezli ölü balıkları, yüz katlı yapıları..
Garson!..
Oturun, oturun, oturalım.
VEYS: İşte demin de söyledim, biraz karışık,
iki düzeni karşılaştırmak..
Ağaçlar, kuşlar farketmez belki, hele kuşlar hiç
bazan yerin sarsıldığını.