Pabucum Dama Atıldı!

“Pabucum Dama Atıldı!”

Neler oluyor böyle!

“Pabucum Dama Atıldı!” Arapçanın önde gelen çocuk edebiyatı yazarlarından Tagrid en-Naccar’dan hemen her çocuğun hayatını etkileyen bir hikâye…

Allûş evin küçük, el üstünde tutulan çocuğudur. Ağabeyi Ramiz’in ise gözbebeğidir. Ama bir gün olanlar olur! Ramiz kardeşiyle o kadar da ilgilenmemeye başlar.

Sürekli meşguldür. Hep “özel birisi”yle randevusu vardır. Allûş büyük bir paniğe kapılır. Neler olmaktadır böyle? Pabucu dama mı atılmıştır? Kimse artık onu eskisi gibi sevmemektedir sanki…

Allûş da boş duracak değildir…

Diyorlar ki ben üzüm salkımının son tanesiymişim, üzüm salkımına benzetilmek iyi bir şey mi bilemem. Hepsine surat asıp dedim ki: “Ben Allûş’um, insanım ben, bir tür meyve filan değilim!”

Ninem bana öyle güldü ki, gözlerinden yaşlar geldi, yumuşacık yanaklarından gözyaşları süzülüverdi. “Allûş, evladım, salkımın son tanesi demek, ailede en küçük olduğun anlamına geliyor. Anladın mı şimdi?” dedi.