Adriana Mater

Amin Maalouf’dan yeni bir kitap… Maalouf’un Uzaktan Aşk’tan sonraki ikinci librettosu Adriana Mater Türkçe’de! Adriana Mater, yer ve zaman belirtilmemiş ama 20. yüzyıl sonlarında Balkanların durumunu çağrıştıran, iç savaşın yaşandığı bir ülkede geçiyor. Genç bir kadın olan Adriana tecavüze uğrar ve hamile kalır, ama çocuğunu aldırmayı kabul etmez: “Onun çocuğu değil bu Refka, benim çocuğum ve bana benzeyecek” diye cevap verir kız kardeşine. Bu varlık iki kanı birlikte taşıyacaktır: Kurbanınki ve celladınki.

Adriana: Kentin gözleri kapandı mı? Sesimi ortaya çıkarırım ben Koro: Kentin gözleri kapandığında Bir dünya ötekinin mirasına konar Refka: Nasıl unutacaksın ki savaşı Çocuğunu taşımayı kabul ettiysen bir kez! Adriana: Kim bu içimdeki yabancı? Bir erkek kardeş mi? Bir başka ben mi? Bir düşman mı? İki kan birden akıyor damarlarında, Kurbanının kanıyla celladın kanı birbirine karışmış. Nasıl dökersin birini, öbürünü de dökmeden? Adriana: Kim bu beslediğim varlık? Çocuğum Habil mi olacak Kabil mi? Adriana: Kaç yaşında söylemeliydim oğluma ırzıma geçildiğini Ve saldırganın öz babası olduğunu? Adriana: Sonra şu savaş çıktı... O yıl, yeniden doğduklarını sandı gerçek erkekler Adriana: Ne ellerin ne ruhun kirlendi senin Savaşın çürümüşlükleriyle. Sen benim aldığım öçsün; Savaş senin doğduğun gün bitti. Sen ölümün ölümüsün. Yonas: Geri gelirse, öldürürüm onu. (...) Damarlarımda canavarın kanı akıyor! Kendi kanımı nasıl unuturum? Adriana: Kanım, kanımız, onun kanı... Nasıl da aldatıcı bu sözler! Nasıl da kirletiyor insanı bu sözler! Adriana ve Refka: Barış içinde söksün şafak, Tanrım, Barış içinde söksün şafak... Adriana: O adam ölmeyi hak ediyordu, Ama sen, oğlum, öldürmeyi Hak etmiyordun. (...) Eğer gerçekten o adamın oğlu olsaydın, Öldürürdün onu!