Rom Kokteyli

“Rom Kokteyli”

Havayolu hostesi Jackie Burke, illegal silah satışı yaparak küçük bir servet kazanan Ordell Robbie’nin parasını görev yaptığı uçuşlar sırasında parça parça Bahamalar’dan Miami’ye getirmektedir. Bir gün üzerinde büyük miktarda parayla federal polise yakalanınca iki seçeneği kalmış gibi görünür:Ya Ordell’i ele vermeyip hapse girecek ya da polisle işbirliği yapacaktır. Ancak zeki ve güzel Jackie’nin başka planları vardır. Kefalet uzmanı Max Cherry ile kurduğu arkadaşlıksa hem planları daha karmaşık hale getirecek hem de ufukta bir aşk ihtimalinin görünmesinin yolunu açacaktır.

Suç romanlarının büyük ustası Elmore Leonard’ın en ünlü romanlarından biri olan “Rom Kokteyli”, Quentin Tarantino tarafından “Jackie Brown” adıyla sinemaya uyarlanmıştı.

“Cam kırığı kadar keskin ve parıltılı diyaloglar, Pop Art’taki kadar canlı renklerle resmedilmiş suçlular.” Independent

“Leonard zamanımızın, belki de bütün zamanların en büyük suç romanları yazarı!” New York Times Book Review

Pazar sabahı Ordell, Louis’i ırkçıların gösterisini seyretmek üzere Palm Beach’in merkezine götürdü.“Dazlak kafalı genç Naziler” dedi Ordell. “Baksana, Worth Caddesi’nde küçük Nazi kızlar bile yürüyor. İnanır mısın? Bugün sayıları çok değil ama şu gelenler Ku Klux Klan mensupları. Bazılarının başlarındaki kukuletalar yeşil, yeni bahar renkleri olmalı. Peşlerinden gelenler, Dixie Şövalyeleri diye çağrılan ırkçı motosikletçilere benziyor. Hadi, kalabalığı yararak ilerlemeliyiz” diye devam etti Ordell, Louis’i beraberinde sürükleyerek.“Burada sana göstermek istediğim biri var. Sana kimi hatırlatacak bil bakalım. Bana kentin güneyinden doğru yürüyeceklerini ve Belediye’nin yanındaki çeşmenin merdivenlerinde toplanacaklarını söylemişti. Hayatında bu kadar polisi bir arada gördün mü? Tabii, görmüşsündür. Ama bu kadar farklı üniformalıların hepsini aynı anda bir arada görmemişsindir. Onlar da çok ciddi, kasklarını takmışlar, coplarını kullanmaya hazırlar. Kaldırımda kalmaya çalış, yoksa başına vurmaya hakları olur. Caddeyi Naziler için güvenli tutuyorlar.”İnsanlar bakışlarını Ordell’e doğru çeviriyordu.“Abi, bütün fotoğrafçılar, TV kameraları burada. Bu büyük bir haber olmalı, herkes görmeye gelmiş. Aslında pazarları buraya çoğunlukla köpekleriyle zengin hatunlar gelir, işemek için. Köpekleri kastediyorum, hatunları değil.” Önlerinde duran bir kızın onlara gülümsemesi üzerine Ordell, “Nasılsın bebeğim? Keyfin yerinde mi?” diye sordu. Bakışlarını kızdan Louis’e çevirerek “Sanırım onu gördüm” dedi ve kalabalığı yararak caddeye yaklaştı. “Tamam, işte orada. Siyah gömlek ve kravatlı. Olgun, dazlak kafalı bir Nazi. Ona Büyük Adam diyorum. O da bundan hoşlanıyor.”